Najstarszy cud eucharystyczny w Polsce, cudowna woda i sanktuarium wzniesione przez króla Władysława Jagiełłę wszystko to w samym centrum Poznania na wyznaczonym już w XV wieku szlaku „Trzech Hostii”. Trasa niezwykła nie tylko ze względu na liczne cuda i łaski z nią związane, ale również pod względem turystycznym.
Trzy Hostie
Cud Eucharystyczny miał miejsce 15 sierpnia 1399 roku w Poznaniu. Informację tę podają nie tylko polscy kronikarze na czele z Janem Długoszem, ale również bulle papieskie wydane na początku XV wieku.
Cała historia rozpoczyna się w kościele Dominikanów (obecnie Jezuitów), skąd dwie ubogie kobiety kradną na zlecenie konsekrowane Hostie. Następnie zanoszą je do kamienicy Świdów (dziś ul. Żydowska), gdzie dostają zapłatę. Żydzi otrzymawszy Ciało Eucharystyczne postanowili sprawdzić czy jest to naprawdę ciało i krew. Zeszli do piwnicy i zaczęli nakłuwać Hostie nożami. Z Komunikantów zaczęła tryskać krew, zakrwawieni i przestraszeni postanowili pozbyć się ich, próbowali je spalić, a potem utopić w znajdującej się w kamienicy studni. Te jednak nie tylko nie rozpuściły się w wodzie, ale zaczęły unosić się nad nią. Żydzi wynieśli je poza miasto i zakopali na polu.
To również nie pomogło, unoszące się nad łąką Hostie odnalazł syn pasterza, a niezwykłe zjawisko ściągnęło w to miejsce tłumy mieszczan i duchownych wraz z biskupem poznańskim Wojciechem Jastrzębcem. Hostie przeniesiono do kościoła farnego, skąd jeszcze kilkukrotnie powracały na miejsce znalezienia. Biskup nakazał budowę w tamtym miejscu kościoła, który bardzo szybko stał się miejscem kultu Trzech Hostii. Poruszony tymi zdarzeniami król Władysław Jagiełło w roku 1406 ufundował w tym miejscu klasztor i kościół, który wkrótce stał się znanym w całej Polsce i na świecie sanktuarium Bożego Ciała.
Zabytkowy szlak przez centrum Poznania
Śledząc historię tego cudu, naznacza nam się droga eucharystyczna jaką przebyły Hostie. Pierwszym miejscem jest kościół jezuitów. Gotycko-barokowe sanktuarium Matki Bożej Różańcowej, a zarazem najstarszy kościół miasta lokowanego przez księcia Przemysła I.
Śledząc historię tego cudu, naznacza nam się droga eucharystyczna jaką przebyły Hostie. Pierwszym miejscem jest kościół jezuitów. Gotycko-barokowe sanktuarium Matki Bożej Różańcowej, a zarazem najstarszy kościół miasta lokowanego przez księcia Przemysła I.
Dalej przy ulicy Żydowskiej znajduje się sanktuarium Najświętszej Krwi Pana Jezusa. Dokładnie jest to kamienica, w której dokonano profanacji. Została ona przebudowana na kościół na początku XVIII wieku, a w jej podziemiach odkryto studnię, z której woda uznawana jest za cudowną. Wnętrze wypełniają liczne malowidła i zdobienia, zaś w ołtarzu głównym znajduje się słynący łaskami obraz Chrystusa Boleściwego z początku XVIII w.
Następnie droga idzie przez Stary Rynek obok renesansowego Ratusza i w stronę bazyliki farnej. Przepiękny barokowy kościół pojezuicki, w którym znajduje się jedna z pierwszych w Polsce kaplic Wieczystej Adoracji. Szlak kończy monumentalna świątynia gotycka. Częstokroć nawiedzane przez fundatora Władysława Jagiełłę sanktuarium Bożego Ciała.
Znaczenie
Pomimo lokalizacji w ścisłym centrum miasta, cud jest zapomniany. Wydarzenia opisane dokładnie przez świadków oraz kronikarzy powoli otrzymują miano legendy. Poznański Trakt Eucharystyczny to niezwykła droga. Liczne łaski i uzdrowienia, przepiękna architektura, ale przede wszystkim jasny i wyraźny znak miłości i ofiary Trójjedynego Boga.